Teheran, Mashad en

langs de Kaspische Zee.

Kaspische Zee

Zondag 16 april.

Na 'n voorspoedige vlucht, rechtstreeks van Schiphol, landen we op Teheran Int. Airp., eigenlijk maar een klein vliegveld gerekend naar het aantal inwoners van Teheran: 16 miljoen!

We worden ontvangen door Noyan, onze wegwijzer voor 4 weken die ons al zo 't een en 't ander uitlegt over het karakter van de reis en zo meer.

Maandag 17 april.

's Morgens kijk ik verrast op de besneeuwde toppen van het Alborzgebergte, niet al te ver van de stad.

We gaan op excursie en maken kennis met een door verkeer totaal dichtgeslibde stad! Men verzint allerlei oplossingen en op overtredingen wordt (lijkt het) niet gelet: wanneer bijv. een file dreigt te ontstaan op een vierbaans weg gaat men gewoon met z'n zessen of zelfs meer naast elkaar rijden: 'n behoorlijke capaciteitsvergroting!

We bezoeken eerst het mausoleum van Khomeiny: in 'n enorme hal staat de schrijn met het graf. Het is een enorm complex en wat er nu staat ook enorm lelijk! Het lijkt wel een vliegtuighangar met tapijten op de vloer! Aan verfraaiing wordt trouwens gewerkt, kosten noch moeite worden gespaard: zoals het nu lijkt zal over een aantal jaren alles voorzien zijn van gouden koepels, geglazuurde tegels en marmeren vloeren en wanden! De hoge olieopbrengsten van het land zullen ook wel doordruppelen naar het ministerie van religieuze zaken.

   Bidsteentjes.

   Abgusht.

We bezoeken het oudste paleis van Teheran, het Golestanpaleis. Het bestaat uit een prachtige verzameling gebouwen binnen de zgn. "arg" (citadel) van Teheran, daterend uit de 16e eeuw maar door de tijd heen volledig verbouwd door de verschillende dynastieën. Een prachtige marmeren troon is er te zien, 'n spiegelzaal waarvoor de inspiratie in Versailles was opgedaan. De buitenmuren zijn versierd met bogen die weer voorzien zijn van allerlei voorstellingen op geglazuurde tegels, zoals we er nog vele zullen tegenkomen.

Een bezoek dat zeer de moeite waard was.

Bespiegelingen in het Golestanpaleis.

.

Gezamenlijk was er de typisch Iraanse lunch met o.a. abgusht, een soort stoofpotje met vlees, aardappels, bonen, uien en goed gekruid. Eerst wordt het vocht er met brood uitgegeten en daarna wordt het vlees met een vijzel bewerkt en genuttigd met verse kruiden, augurken en brood natuurlijk.

Verder soorten kebab, ook lekker. Dit om er een beetje in te komen!

's Avonds eet ik met Gijs en Marian, oude bekenden, Gijs reisde ook mee in Ethiopië, 9 jaar geleden. We zitten lekker buiten op de veranda van 'n restaurant in een park. Op het gras vermaken zich jongelui, ook hier draaien de meisjes en jongens wat om elkaar heen zoals overal. Kledingvoorschriften worden nageleefd, maar dan wel tot op het randje: de hoofddoekjes worden blijkbaar steeds fleuriger, gaan ook losser, de kleding wordt kleuriger en strakker: men zoekt duidelijk steeds de grenzen op!

Dinsdag 18 april.

In de halve dag die we nog in Teheran hebben bezoek ik het Nationaal Museum en het Islamitisch Museum. Er is sinds een aantal jaren een metrolijn en dat lijkt me veiliger dan met de taxi door het chaotische verkeer! Zeer modern en  slechts.... € 0,06 voor de rit!

Het Nationaal Museum herbergt archeologische vondsten uit de oude geschiedenis van Perzië, die reikt tot in het vijfde millennium voor Chr.! Het is niet groot, wat saai maar er zijn wel indrukwekkende vondsten overzichtelijk opgesteld.

    Let op: spijkerschrift én Egyptische hiëroglyfen op deze mantel! 

De voormalige Amerikaanse ambassade is dichtbij ons hotel. Duidelijk is te zien hoe (in opdracht ws.) men de Amerikanen verketterd en verdoemd heeft!

We vliegen om 6 uur naar Mashad, de heiligste stad van Iran, in het oosten van het land.

Woensdag 19 april.

Zéér heilig! De vrouwen gaan nóg meer integer gekleed, chador tot op de grond, dichte schoenen. Hier is de "achtste imam" (van 12) begraven, imam Reza, in 817. In de vele eeuwen is dit graf steeds verfraaid, uitgebreid tot 'n enorm complex met moskeeën met gouden minaretten, de gouden koepel boven het graf, medresses, grote pleinen enz. In de huidige islamitische republiek lijkt de gekte echter totaal te zijn toegeslagen: er wordt nu heftiger dan ooit verbouwd, gebouwd en uitgebreid ter meerdere eer en glorie van ... ja waarvan... de totale islam, misschien?

Zo uitgedost mochten de vrouwen het heiligdom bezoeken.

We ontvluchten deze massaliteit met een ritje naar het mausoleum van Khaje-Rabi, metgezel van imam Ali. 'n Klein, mooi mausoleum, waar mensen zitten te bidden. Er omheen is een indrukwekkende begraafplaats aangelegd met tienduizenden soldatenslachtoffers van de Iraans-Iraakse oorlog van 1980-1988. Een plein vol aaneengesloten grafstenen, rondom gebedshuisjes, op het plein mensen in overpeinzing en ik, ik met de gedachte aan de zinloosheid van zo'n oorlog in het achterhoofd!

Hezardastan

Traditional Teahouse.

's Avonds gegeten in dit sfeervolle restaurantje.

Donderdag 20 april.

Een lange reisdag vandaag. Veel landbouw, akkerbouw; dan een prachtig gebergte, meest langs of door 'n rivier. Hier staan ook veel druivenstokken waarvan ik me afvraag of hier ook niet wijn van wordt gemaakt! In Gombad-eKavus zien we de graftoren. Het is nauwelijks te geloven dat dit monument van 55 m hoog al 1000 jaar oud is, zo gaaf ziet het er uit! Het is het graf van Qabus Ibn-e Vashmgir, een prins-dichter-staatsman.

Vrijdag 21 april.

Naar Ramsar aan de Kaspische zee. Het is hier een heel mild klimaat: er wordt rijst verbouwd, citrus en mango. Ook de thee van Lahijan is zeer gewild. We zien verschillende plantages hiervan langs de weg. Het hotel in Ramsar blijkt nogal gedecentraliseerd te liggen: op ruim een uur hoog in de bergen! Echter wel een prachtige locatie, een motel in een dorpje, ietwat buiten de bestuurlijke invloedsfeer want er wordt 's avonds White Horse geschonken en later komt de gastvrouw met een plaatselijk zelfgebrouwen rozijnenbrandy op de proppen: al met al een gezellige boel rond een open vuur tot in de late uurtjes!

Zaterdag 22 april.

Wanneer we een tijd langs de kust opgereden hebben maken we een wandeling door de rijstvelden. Er is hier nog niet geplant maar dat zal niet lang meer duren. We bezoeken een boer in de buurt die heel levendig uitlegt hoe het hier toegaat. Hij verbouwt rijst voor zijn inkomen maar heeft daarnaast ook 'n groentetuin en fruitbomen.

Trots is hij ook op z'n vee: een koe van Nederlandse herkomst met kalf en een vaars.  We worden getrakteerd op pinda's, de zoon geeft nog een demonstratie hoe het rijstveld geploegd wordt en dan worden we door de hele familie uitgezwaaid.

Diaserie van dit gebied bekijken: Dia's 1.

Verder naar: Iran dl. 2

Terug naar:  Iran Menu

Terug naar:  Inhoud Reisbelevenissen.